Klimmen in stijl
Allert en ik dalen af over de 'Uienvelden' richting BC. Na een meerdaagse acclimatisatietocht, hebben wij het gevoel dat we onvoldoende herstellen door in ABC te blijven. Niet eens zozeer vanwege de hoogte, maar vooral omdat we echt voedzaam eten missen. In BC op 3600m hoogte maken we gebruik van de diensten van Fortune Tours, een eenvoudige reisorganisatie die normaliter vooral klanten uit Rusland, Oekraine en Oost-Europa heeft. Als Allert en ik terug zijn, kunnen we rekenen op eenvoudige, maar voedzame maaltijden en een overnachting in een yurt.
De 'horsemen' die met hun paarden materiaal naar ABC brengen.
In BC lees ik een boek: "Naar onbestegen Andes toppen". Het is een fantastisch verslag over een Nederlandse expeditie in 1953 naar Zuid-Amerika. Cees Egeler en Tom de Booij maken daarbij onder leiding van de Franse gids Lionel Terray verschillende eerstbeklimmingen.
Bijschrift: "Guillermo komt voor het dragen der vrachten (50 kilo) goed te pas"
Het is leuk om de overeenkomsten en verschillen met onze eigen expeditie te zien. Egeler en De Booij hebben voor hun expeditie honderden kilo's aan materiaal mee, dat met ondersteuning van de Nederlandse Koninklijke Stoomboot Maatschappij naar Zuid-Amerika verscheept werd. In Peru maken ze gebruik van talloze paarden, ezels en dragers. Voor de beklimmingen werd de Franse berggids Lionel Terray ingevlogen. Samen beklimmen ze in totaal drie bergen. Ze maken gebruik van de klassieke expeditiestijl: kampen worden van tevoren opgebouwd en bevoorraad, zodat deze als springplank kunnen dienen voor het volgende kamp. In de jaren '50 was dat de enige mogelijkheid om dit soort bergen te beklimmen, vanwege het zware materiaal.
Hoe anders tegenwoordig. Tijdens onze toppoging hebben wij al ons benodigde materiaal vanuit ABC meegenomen. We deelden een tent met 3 personen en hadden voeding voor 4 dagen bij ons. Toch denk ik niet dat het gewicht van onze uitrusting boven de 20kg p.p. uit kwam. Goed te doen dus. Maar niet iedereen dacht er zo over...
Tijdens onze afdaling vanuit kamp 2 hoor ik opeens een zoef en word ik abrupt voorbij geskied. Het enige wat ik zie is zijn achterkant: een enorme legerrugzak, een korte broek met blote benen in zijn skischoenen. Het is een van de dragers die op Peak Lenin werkt. Elke dag ploegt hij hetzelfde stuk omhoog met een enorme 120l rugzak. Hij levert zijn last af in kamp 2 of 3 (wat hij ook in 1 dag loopt) en skiet dan naar beneden. Prijs varieert van 3 tot 5 dollar per kilo. Ik verbaas me erover dat hij dagelijks met een volle rugzak naar boven loopt en hij is niet de enige drager. Blijkbaar zijn er een hoop klimmers die gebruik maken van zijn diensten.
Allert komt voor het dragen der vrachten (20kg) ook goed te pas! ;)
Wanneer heb je een berg zelf beklommen? In kamp 3 probeerde een Iraanse groep andere klimmers uit hun tent te kopen met Amerikaanse dollars, zodat ze zelf geen tent hoefden op te zetten. Vervolgens boden ze mensen geld om dan hun tenten voor ze op te zetten. Heb je de berg wel zelf beklommen als dragers je materieel mee hebben genomen? Als je vaste touwen gebruikt die niet door jouw team zijn gefixeerd? Als je aan short-rope naar boven wordt gesleept? En waar ligt dan de grens?
Dat moet iedereen voor zichzelf moet bepalen. Wij wilden de berg in Alpiene stijl en zelfstandig beklimmen, dus voor ons betekende dat: geen gidsen, geen dragers en geen vaste touwen. We wilden ook geen gebruik maken van medicijnen zoals Diamox. Achteraf kunnen we tevreden zijn. We hebben gebruik gemaakt van ondersteuning tot aan ABC. Daarboven hebben we volledig zelfstandig geklommen en altijd al ons materiaal bij ons gedragen. We hebben bewuste keuzes gemaakt, waardoor onze uitrusting relatief licht bleef. Tijdens onze topdag waren we met 6 uur op de top, wat een uitstekend resultaat is. Een beklimming in stijl. Zeker voor een eerste keer boven de 7000m geen verkeerde prestatie! :)
